ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 1 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

(Λουκ. δ´ 16-22) - Της Ινδίκτου

Τω καιρώ εκείνω, ήλθεν ο ᾿Ιησούς εις την Ναζαρέτ, ου ην τεθραμμένος, και εισήλθε κατά το ειωθός αυτώ εν τη ημέρα των σαββάτων εις την συναγωγήν, και ανέστη αναγνώναι. Καί επεδόθη αυτώ βιβλίον ῾Ησαίου του προφήτου, και αναπτύξας το βιβλίον εύρε τον τόπον ου ην γεγραμμένον·
«Πνεύμα Κυρίου επ᾿ εμέ, ου είνεκεν έχρισέ με, ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ με, ιάσασθαι τους συντετριμμένους την καρδίαν, κηρύξαι αιχμαλώτοις άφεσιν και τυφλοίς ανάβλεψιν, αποστείλαι τεθραυσμένους εν αφέσει, κηρύξαι ενιαυτόν Κυρίου δεκτόν».
Καί πτύξας το βιβλίον αποδούς τω υπηρέτη εκάθισε· και πάντων εν τη συναγωγή οι οφθαλμοί ήσαν ατενίζοντες αυτώ. ῎Ηρξατο δε λέγειν προς αυτούς ότι σήμερον πεπλήρωται η γραφή αύτη εν τοις ωσίν υμών. Καί πάντες εμαρτύρουν αυτώ και εθαύμαζον επί τοις λόγοις της χάριτος τοις εκπορευομένοις εκ του στόματος αυτού.

Απόδοση στη νεοελληνική:

Εκείνο τον καιρό, ήρθε ο ᾿Ιησούς στη Ναζαρέτ, όπου είχε μεγαλώσει. Το Σάββατο πήγε όπως συνήθιζε στη συναγωγή και σηκώθηκε να διαβάσει τις Γραφές. Τού έδωσαν το χειρόγραφο με τα λόγια του προφήτη ῾Ησαία. 
῾Ο ᾿Ιησούς το ξετύλιξε και βρήκε το σημείο όπου ήταν γραμμένο το εξής· Το Πνεύμα του Κυρίου με κατέχει, γιατί ο Κύριος με έχρισε και μ’ έστειλε ν’ αναγγείλω το χαρμόσυνο μήνυμα στους φτωχούς, να θεραπεύσω τους συντριμμένους ψυχικά. Στούς αιχμαλώτους να κηρύξω απελευθέρωση και στους τυφλούς ότι θα βρούν το φως τους, να φέρω λευτεριά στους τσακισμένους, να αναγγείλω του καιρού τον ερχομό που ο Κύριος θα φέρει τη σωτηρία στον λαό του.
῞Υστερα τύλιξε το χειρόγραφο, το έδωσε στον υπηρέτη και κάθισε. Τα μάτια όλων στη συναγωγή ήταν προσηλωμένα πάνω του. ῎Αρχισε τότε να τους λέει· «Σήμερα βρίσκει την εκπλήρωσή της η προφητεία που μόλις ακούσατε». ῞Ολοι συμφωνούσαν μαζί του· θαύμαζαν για τα γεμάτα χάρη λόγια που έβγαιναν από το στόμα του. 

Μοναχός  Θεοφάνης  -  Αρθρογράφος  

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 25 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

(Μτθ. ιδ´ 22-34)


Τω καιρώ εκείνω, ηνάγκασεν ο ᾿Ιησούς τους μαθητάς αυτού εμβήναι εις το πλοίον και προάγειν αυτόν εις το πέραν, έως ου απολύση τους όχλους. Καί απολύσας τους όχλους ανέβη εις το όρος κατ᾿ ιδίαν προσεύξασθαι. ᾿Οψίας δε γενομένης μόνος ην εκεί. Το δε πλοίον ήδη μέσον της θαλάσσης ην, βασανιζόμενον υπό των κυμάτων· ην γαρ εναντίος ο άνεμος. Τετάρτη δε φυλακή της νυκτός απήλθε προς αυτούς ο ᾿Ιησούς περιπατών επί της θαλάσσης. Καί ιδόντες αυτόν οι μαθηταί επί την θάλασσαν περιπατούντα εταράχθησαν λέγοντες ότι φάντασμά εστι, και από του φόβου έκραξαν.
Ευθέως δε ελάλησεν αυτοίς ο ᾿Ιησούς λέγων· Θαρσείτε, εγώ ειμι· μη φοβείσθε. ᾿Αποκριθείς δε αυτώ ο Πέτρος είπε· Κύριε, ει συ ει, κέλευσόν με προς σε ελθείν επί τα ύδατα. ῾Ο δε είπεν, ᾿Ελθέ. Καί καταβάς από του πλοίου ο Πέτρος περιεπάτησεν επί τα ύδατα ελθείν προς τον ᾿Ιησούν. Βλέπων δε τον άνεμον ισχυρόν εφοβήθη, και αρξάμενος καταποντίζεσθαι έκραξε λέγων· Κύριε, σώσόν με. Ευθέως δε ο ᾿Ιησούς εκτείνας την χείρα επελάβετο αυτού και λέγει αυτώ· ᾿Ολιγόπιστε! εις τι εδίστασας; Καί εμβάντων αυτών εις το πλοίον εκόπασεν ο άνεμος· οι δε εν τω πλοίω ελθόντες προσεκύνησαν αυτώ λέγοντες· ᾿Αληθώς Θεού Υιός ει. Καί διαπεράσαντες ήλθον εις την γην Γεννησαρέτ.



Απόδοση στη νεοελληνική:



Εκείνο τον καιρό, ο ᾿Ιησούς υποχρέωσε τους μαθητές του να μπούν στο καίκι και να πάνε να τον περιμένουν στην απέναντι όχθη, ωσότου αυτός διαλύσει τα πλήθη. ᾿Αφού τους διέλυσε, ανέβηκε μόνος του στο βουνό να προσευχηθεί. ῞Οταν βράδιασε ήταν μόνος του εκεί. Στο μεταξύ το καίκι βρισκόταν κιόλας στη μέση της λίμνης και το παίδευαν τα κύματα, γιατί ήταν αντίθετος ο άνεμος. Κατά τα ξημερώματα, ήρθε ο ᾿Ιησούς κοντά τους περπατώντας πάνω στη λίμνη. Οι μαθητές, όταν τον είδαν να περπατάει πάνω στη λίμνη, τρόμαξαν· έλεγαν πως είναι φάντασμα κι έβαλαν τις φωνές από τον φόβο τους. ᾿Αμέσως όμως ο ᾿Ιησούς τους μίλησε και τους είπε· «Θάρρος! ᾿Εγώ είμαι· μη φοβάστε».
῾Ο Πέτρος του αποκρίθηκε· «Κύριε, αν είσαι εσύ, δώσε μου εντολή να έρθω κοντά σου περπατώντας στα νερά». Κι εκείνος του είπε· «῎Ελα». Κατέβηκε τότε από το πλοίο ο Πέτρος κι άρχισε να περπατάει πάνω στα νερά για να πάει στον ᾿Ιησού. Βλέποντας όμως τον ισχυρό άνεμο φοβήθηκε, κι άρχισε να καταποντίζεται· έβαλε τότε τις φωνές· «Κύριε, σώσε με!» ᾿Αμέσως ο ᾿Ιησούς άπλωσε το χέρι, τον έπιασε και του λέει· «᾿Ολιγόπιστε, γιατί σε κυρίεψε η αμφιβολία;» Καί μόλις ανέβηκαν στο καίκι κόπασε ο άνεμος. Τότε όσοι ήταν στο καίκι ήρθαν και τον προσκύνησαν λέγοντας· «᾿Αληθινά, είσαι ο Υιός του Θεού!» ᾿Αφού διασχίσανε τη λίμνη, ήρθαν στην περιοχή της Γεννησαρέτ. 

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 18 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

(Μτθ. ιδ´ 14-22)

Τω καιρώ εκείνω, είδεν ο ᾿Ιησούς πολύν όχλον, και εσπλαγχνίσθη επ᾿ αυτοίς και εθεράπευσε τους αρρώστους αυτών. ᾿Οψίας δε γενομένης προσήλθον αυτώ οι μαθηταί αυτού λέγοντες· ῎Ερημός εστιν ο τόπος και η ώρα ήδη παρήλθεν· απόλυσον τους ο-χλους, ίνα απελθόντες εις τας κώμας αγοράσωσιν εαυτοίς βρώματα. ῾Ο δε ᾿Ιησούς είπεν αυτοίς· Ου χρείαν έχουσιν απελθείν· δότε αυτοίς υμείς φαγείν. Οι δε λέγουσιν αυτώ· Ουκ έχομεν ώδε ει μη πέντε άρτους και δύο ιχθύας.
῾Ο δε είπε· Φέρετέ μοι αυτούς ώδε. Καί κελεύσας τους όχλους ανακλιθήναι επί τους χόρτους, λαβών τους πέντε άρτους και τους δύο ιχθύας, αναβλέψας εις τον ουρανόν ευλόγησε, και κλάσας έδωκε τοις μαθηταίς τους άρτους, οι δε μαθηταί τοις όχλοις. Καί έφαγον πάντες και εχορτάσθησαν, και ήραν το περισσεύον των κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις. Οι δε εσθίοντες ήσαν άνδρες ωσεί πεντακισχίλιοι χωρίς γυναικών και παιδίων. Καί ευθέως ηνάγκασεν ο ᾿Ιησούς τους μαθητάς αυτού εμβήναι εις το πλοίον και προάγειν αυτόν εις το πέραν, έως ου απολύση τους όχλους.

Απόδοση στη νεοελληνική:

Εκείνο τον καιρό, ο ᾿Ιησούς είδε πολύν κόσμο και τους σπλαχνίστηκε, και γιάτρεψε τους αρρώστους των.῞Οταν έπεσε το δειλινό, τον πλησίασαν οι μαθητές του και του είπαν· «῾Ο τόπος είναι ερημικός, και η ώρα πιά περασμένη. Διώξε τον κόσμο να πάνε στα χωριά για ν᾿ αγοράσουν φαγητά να φάνε». ῾Ο ᾿Ιησούς όμως τους είπε· «Δεν υπάρχει λόγος να φύγουν, δώστε τους εσείς να φάνε». «Δεν έχουμε εδώ παρά πέντε ψωμιά και δύο ψάρια», του απαντούν. «Φέρτε μου τα εδώ», τους λέει.
Κι αφού πρόσταξε τον κόσμο να καθίσει για φαγητό πάνω στο χορτάρι, πήρε τα πέντε ψωμιά και τα δύο ψάρια, έστρεψε το βλέμμα του στον ουρανό, τα ευλόγησε, έκοψε τα ψωμιά σε κομμάτια και τα έδωσε στους μαθητές, και οι μαθητές στο πλήθος. ῎Εφαγαν όλοι και χόρτασαν. Καί μάζεψαν τα περισσεύματα από τα κομμάτια, δώδεκα κοφίνια γεμάτα. Αυτοί που έφαγαν ήταν περίπου πέντε χιλιάδες άντρες, χωρίς τις γυναίκες και τα παιδιά. ᾿Αμέσως ύστερα ο ᾿Ιησούς υποχρέωσε τους μαθητές του να μπούν στο καΐκι και να πάνε να τον περιμένουν στην απέναντι όχθη, ωσότου αυτός διαλύσει τα πλήθη.

Μήνυμα του Καθηγουένου της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Νικήσιανης επί τη ευκαιρία της Εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ - (15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ) 



<< Και σε μεσίτριαν έχω προς τον φιλάνθρωπο Θεόν>>.

Αυτό ακριβώς αγαπητοί αδελφοί μου είναι σήμερα το νόημα αυτής της μεγάλης εορτής. Αποκτήσαμε την μεγαλύτερη πρεσβεία από μία γυναίκα πλάι στον Παντοδύναμο Θεό. Τώρα πλέον οι προσευχές μας φτάνουν συντομότερα και με σιγουριά στον Κύριο μας, εφόσον παρακαλούμε συνεχώς την Αγία Μητέρα του, με παρακλήσεις ,δεήσεις, ύμνους και τις προσωπικές προσευχές του καθένα μας ξεχωριστά. Σαν σήμερα αγαπητοί μου αδελφοί, εορτάζουμε την μεγαλύτερη Θεομητορική εορτή Της Μητέρας του Θεού. Σαν σήμερα συμβαίνει κάτι το πολύ σπουδαίο για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Σήμερα αδελφοί μου αποκτούμε την δική μας μεσίτρια, δίπλα στον φοβερό θρόνο του Τριαδικού Θεού. Σήμερα πλέον όλο το γένος των Χριστιανών, και όχι μόνο αποκτάει την δική του Μητέρα. Την Μητέρα όλων μας, Την Παναγία μας. Παρόλο που ένα γεγονός Θανάτου είναι πάντα λυπητερό, αυτό δεν ισχύει ούτε για την Παναγία μας, ούτε για τους Αγίους μας, αλλά και ούτε για κανέναν χριστιανό, που ζεί την σταυρό ’αναστάσιμη ζωή του ευαγγελίου. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για αυτήν την ίδια Μητέρα του Θεού. Έτσι λοιπόν αποκτήσαμε σήμερα αδελφοί μου ακοίμητη πρεσβεία πλάι στον Θεό. Το Άγιο όνομα της προφέρετε παγκοσμίως από όλους τους ανθρώπους. Ποιος δεν έχει ζητήσει την βοήθεια της Παναγίας? Ποιος δεν έχει ζητήσει να κάνει ένα θαύμα για εμάς? Στο παιδί μας, στον σύζυγο, στην γυναίκα, στην αρρώστια, στην εργασία, στα οικονομικά, παντού. Πάντα συνεχώς ζητούμε κάτι από την Παναγία μας.  Σε 3.500 χίλ. ονόματα ανά τον κόσμο. Άπειρες γλώσσες και ονομασίες, μία όμως σημασία. Παναγία μου βοήθα. Και δεν κάνει κάτι άλλο η ευλογημένη Παναγία από το να βοηθά και να βοηθά. Αυτήν την εορτή πανηγυρίζουμε σήμερα αδελφοί μου σε όλη την Ελλάδα, από άκρη σε άκρη. Αυτής την κοίμηση τιμούμε διότι πιστεύουμε ακλόνητα ότι η Παναγία μας Ζει, και όχι μόνο Ζει. Αλλά Ζει πλάι στην Παντοδύναμη Αγία Τριάδα. Ποιος από εμάς λοιπόν δεν χρειάζεται την βοήθεια μιας τέτοιας μεσίτριας στην ζωή του? Ποιος αδελφοί μου δεν θα χρειαστεί την χάρη της , την ώρα και της δικής μας εξόδου από αυτήν την ζωή? Υμνογράφοι της εκκλησίας της έγραψαν τα ωραιότερα τροπάρια, γραμμένα από το χέρι του Θεού για την Μητέρα του. Ολόκληρη η ζωή της Παναγίας όταν βρισκόταν εις την Γη, ήταν λουσμένη από την ταπείνωση, και την αφάνεια. Ποτέ αδελφοί μου ο Θεός δεν δόξασε την Παναγία όταν ήταν στην ζωή. Πάντα στην αφάνεια η Παναγία μας. Ακόμη και οι 4 Ευαγγελιστές δεν κάνουν λόγο για την Μητέρα του Κυρίου. Τα Ευαγγέλια την αποκρύπτουν σχεδόν τελείως και δεν κάνουν λόγο για την Μάνα που έφερε στον κόσμο, όχι άλλον αλλά τον Μέγα Θεό μας. Γνωρίζετε αδελφοί μου, γιατί ο Θεός δεν δόξασε καθόλου την Παναγία στην γή? Γιατί δεν γίνετε πουθενά λόγος γι΄ αυτήν? Διότι ήθελε όλη την Δόξα να την πάρει από τον Ίδιον τον Θεό και όχι από ανθρώπους. Την κράτησε κρυφή στην γή, για να την υψώσει με την Μετάσταση της, και να της δώσει ολοκληρωμένη τη δόξα που θα έπαιρνε στον ουρανό. Δεν θα έπρεπε όμως ούτε να επισκίαζε το Έργο του Κυρίου μας στην γη. Και έτσι την βλέπουμε σε όλα τα μαρτύρια του Υιού της, Αυτή σιωπηλή και να πονά και να οδύρεται εσωτερικώς χωρίς κραυγές και φωνές. Πάντα ταπεινή, όπως και ο ευλογημένος Κύριος μας. Αυτή λοιπόν σήμερα γίνετε και δική μας Μητέρα. Πρέπει να γίνει και δική μας Μητέρα. Και πόσο μα πόσο θλίβομαι, όταν πολλοί ανοίγουν το στόμα τους, και βρίζουν την Παναγία μας. Σκεφτείτε αδελφοί μου σε κάποιον από εμάς να έβριζαν την μητέρα του? Αμέσως γινόμαστε έξαλλοι και πολλοί δέρνονται. Σκεφτείτε λοιπόν τον Κύριο μας και τα πραγματικά σπλάχνα ελέους του, όταν ακούει χιλιάδες κάθε μέρα να βρίζουν την Αγία Μητέρα του. Τι πρέπει λοιπόν να μας κάνει? Και όμως κάνει υπομονή. Αλλά ως πότε? Κανένας ποτέ αδελφοί μου να μην ανοίξει το στόμα του και να βρίσει την Παναγία. Ανοίγει ο ίδιος το κεφάλι του και βάζει αναμμένα κάρβουνα μέσα. Ποτέ και για κανέναν λόγο να μην βλασφημούμε ούτε την Παναγία ούτε τα θεία. Μόνο ευγνωμοσύνη της αξίζει της Παναγίας μας και όχι βρίσιμο. Απέραντη ευχαριστία που εκείνα τα δύσκολα χρόνια, προστάτεψε τον Κύριο μας. Τον έκρυψε,τον ζέστανε, τον τάισε, και ας ήταν όλοι εναντίον της. Αυτή μας έφερε τον Σωτήρα του κόσμου, και τώρα είναι και η Ίδια σανίδα σωτηρίας μας. Όλοι μας βρίσκουμε παρηγοριά πλάι της. Μικρή μεγάλοι. Και να διαβάζετε αδελφοί μου και τους Χαιρετισμούς της στο σπίτι σας και κάθε μέρα αν μπορείτε διότι θα έχετε μεγάλη ευλογία. Τι να ζητήσουμε λοιπόν σήμερα από την Μητέρα του Θεού?  Άς ζητήσουμε πρώτα να φέρει την ειρήνη στις καρδιές μας, την ειρήνη του Υιού της, και μετά ας την παρακαλέσουμε να μην μας ξεχνάει και εμάς, που είμαστε μεν αμαρτωλοί, αλλά ποτέ μας δεν θα προδώσουμε τον Χριστό μας, τον Υιόν της, που ξέρει πόσο αγάπησε τον κόσμο γιατί τον αγαπάει και η Ίδια. Άς έχετε λοιπόν αδελφοί μου και ας έχουμε όλοι μας, την ευλογία Αυτής της Αγίας κόρης, που τόσο τίμησε ο Θεός, να μην μας εγκαταλείψη, ιδίως τώρα που οι καιροί είναι χειρότεροι από ποτέ, και όταν θα φύγουμε και μεις με την σειρά μας από δω, να μας κάνει την τιμή, να είναι πλάι μας, ώστε να μας πάρει από το χέρι να βαδίσουμε τα άγνωστα εκείνα μονοπάτια, που για πρώτη φορά θα βλέπει η ψυχή και θα τρέμει. Άν λοιπόν τώρα που βρισκόμαστε σε περίοδο ειρήνης δεν προετοιμαστούμε για τις δυσκολίες που ίσως να έρθουν, και δεν γίνουμε τώρα φίλοι με την Παναγία και τους Αγίους μας, πώς θα το κάνουμε όταν έρθει ο σκοτισμός του νου, και η ζωή μας δυσκολέψει περισσότερο. Με τις ευλογίες λοιπόν της Παναγίας μας να έχετε αγάπη, και πάντα να ζητάτε την βοήθεια της, με προσευχή, και όσο μπορεί ο καθένας μας, να αποκτήσει λίγο, από την ταπείνωση της ευλογημένης Αυτής κόρης. Ο Θεός μαζί σας και η Αγία Αυτού Μητέρα να σας ευλογεί.




Αμήν!






Ιωαννίδης  Αχιλλέας  -  Αρθρογράφος