Ξεκινά την 01η Σεπτεμβρίου το νέο Εκκλησιαστικό έτος των Ορθοδόξων Χριστιανών και η Εκκλησία ούσα ουράνιο επί της γης πνευματοφόρο καθίδρυμα παρουσιάζει, μέσα από τον λόγο του Ευαγγελιστή Λουκά το γεγονός της ενάρξεως του σωστικού έργου που πρόκειται να επιτελέσει ο Υιός του Θεού για το ανθρώπινο γένος. Ο Ιησούς, έχοντας ήδη ολοκληρώσει την προπαρασκευαστική περίοδο με το Βάπτισμα στον Ιορδάνη, με τη σαρανταήμερο και ολονύκτια νηστεία και προσευχή στην έρημο αλλά και με την αποφυγή των πειρασμών από τον διάβολο, πορεύεται προς την Γαλιλαία και κυρίως προς την γενέτειρά του Ναζαρέτ.
Εκεί, την ημέρα του Σαββάτου, δηλαδή την πρώτη ημέρα της εβραϊκής εβδομάδος πηγαίνει κατά το έθος στην Συναγωγή προκειμένου να προσευχηθεί. Αφού σηκώθηκε από τη θέση του, διαβάζει μια προφητική περικοπή από το βιβλίο του Ησαΐα, στην οποία γίνεται λόγος για την έλευση του Μεσσία και το έργο που μέλλει Εκείνος να επιτελέσει. Και ποιο είναι αυτό; Η σωτηρία των ανθρώπων, ο ευαγγελισμός των ψυχικά πτωχών, η θεραπεία των «συντετριμμένων τη καρδία», η άφεση των αιχμαλώτων από την αμαρτία και των πνευματικά τυφλών η ανάβλεψη, «κηρύξαι ενιαυτόν Κυρίου δεκτόν», να κηρύξει και να αναγγείλει την έναρξη της νέας περιόδου η οποία είναι αρεστή στο Θεό και επιθυμητή στους ανθρώπους. Και κλείνοντας το βιβλίο, ο Ιησούς ξεκινά την ερμηνεία της περικοπής ομολογώντας την αλήθεια: ότι σήμερα πραγματοποιείται και επαληθεύεται η προφητεία. Η σωτηρία του ανθρώπου είναι πια πραγματικό γεγονός το οποίο θα κορυφωθεί στο Σταυρό του Μαρτυρίου και θα ολοκληρωθεί με την τριήμερο Ανάστασή Του.
Χαρμόσυνο μήνυμα λοιπόν μας φέρνει ο Χριστός με την έναρξη του νέου Εκκλησιαστικού έτους. Μήνυμα ελπίδας, αγάπης, προσφοράς, ελευθερίας, λύτρωσης, θεραπείας, σωτηρίας.
Ο Ευαγγελιστής Λουκάς υπενθυμίζει και σε μας, τους σύγχρονους Ορθοδόξους Χριστιανούς, ότι παρά το γεγονός της μάταιης παραμονής και προσμονής μας στα πρόσκαιρα και εφήμερα επίγεια αγαθά, όπως μας προσφέρονται μέσα από την σύγχρονη τεχνολογία, αυτό το δημιούργημα του ανθρώπου, που κατακερματίζει την υπόστασή του και την καθιστά υπόδουλη των απρόσωπων και απολύτων αριθμών, ότι παρά την εγωιστική και επίμονη επιδίωξη μας για όλο και περισσότερο υλικό πλουτισμό, ότι παρά την δίχως άλλο εκφύλιση των ηθών και την διακαώς επιθυμία εξάλειψης των εθίμων και παραδόσεων, της πίστεως μας και όλων εκείνων των στοιχείων που συνθέτουν την ψυχοσωματική μας υπόσταση, ότι παρά το γεγονός της εκούσιας πνευματικής μας τύφλωσης και της απομακρύνσεώς μας από την αμαρτία, την φθορά και το θάνατο δίχως την παραμικρή προσπάθεια, μας υπενθυμίζει λοιπόν ο Ευαγγελιστής, η Εκκλησία, ότι η προφητεία πληρώθηκε, επαληθεύτηκε, πραγματοποιήθηκε. Μας υπενθυμίζει ότι μπορούμε να αποστρέψουμε το πρόσωπό μας από όλα τα προαναφερθέντα και να το στρέψουμε εκεί που δεν υπάρχει πόνος αλλά αιώνια αγαλλίαση, εκεί που δεν υπάρχει σκοτάδι που μας καθιστά τυφλούς αλλά φως καθαρό και υπέρλαμπρο, εκεί που δεν υπάρχει αιχμαλωσία αλλά αιώνια λύτρωση και ελευθερία, εκεί που δεν υπάρχει φθορά και θάνατος αλλά πραγματική, όντως ολοκλήρωση και ζωή, δηλαδή εκεί που υπάρχει ο Ζωοδότης, Σταυρωθής, Αναστάς, Λυτρωτής και Σωτήρας Χριστός.
Με την ανατολή του νέου Εκκλησιαστικού Ενιαυτού, ας αποποιηθούμε «τον παλαιόν άνθρωπον, τον φθειρόμενον» και ας «ενδυθούμε τον νέον, τον ανακαινούμενον», έτσι ώστε να γίνουμε «σύμφυτοι τω ομοιώματι του θανάτου αλλά και της Αναστάσεως» του Χριστού, πορευόμενοι πλέον από το «κατ’ εικόνα» στο «καθ’ ομοίωσιν».
Μοναχός Θεοφάνης - Αρθρογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου